DONDERDAG 7 MAART 2013: JE BENT JONG EN JE VINDT DAT

Kies je als kunstenaar of kunststudent vóór het marktdenken, het zogenaamde ‘culturele ondernemerschap’, het kunstamusement en een plek binnen de hedendaagse massacultuur? Of doe je dat juist niet? Kies je voor autonomie, voor functioneren binnen het bestaande kunstcircuit en de dreiging van marginaliteit?

Misschien vind je die keuzes als kunstenaar te beperkt. Misschien zie je het als de taak van de kunstenaar om zulke zaken op te vatten als vormkwesties waar je naar believen gebruik van kunt maken, die je kunt manipuleren en vervalsen om een nieuwe, artistieke vrijheid te scheppen.

Over deze kwestie organiseerde DIT IS KUNST op donderdag 7 maart 2013 een bijeenkomst in het voormalige MEE-gebouw aan de Trans 56 in Arnhem. Met: Denise Aznam, Frank Blommestijn en Michiel van der Werf, Sophie Dros, Arash Fakhim, Maxim Hartman, Eva Heijnen, Maarten Hoogendijk, Ebony Hoorn, Thor ter Kulve, Bram van Leeuwenstijn, Claire van Lubeek, Ellen

WAAR WILLEN WE HET OVER HEBBEN?

Iedereen heeft er wellicht ooit eens van gedroomd: het spectaculaire kunstwerk. Het spectaculaire kunstwerk vat ogenschijnlijk de tijdsgeest samen, iets wat iedereen al langer aanvoelde, maar waarvoor niemand tot nog toe de juiste vorm wist te vinden. Het spectaculaire kunstwerk heeft tegelijkertijd iets dat boven het moment en het tijdelijke lijkt uit te stijgen. Door het verschijnen van het spectaculaire kunstwerk lijkt de voorafgaande kunst plotseling achterhaald. Het spectaculaire kunstwerk baart opzien en is bovendien een publiek succes. Het dringt door in de media en brengt tot stand wat kunst vaak niet tot stand brengt, maar wel zou willen: de uitwisseling van ideeën en symbolische vormen met een breed publiek.

BETROKKENHEID

Denise Aznam studeert dit jaar af aan de toneelopleiding van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht.

Wat ga je aanstaande donderdagavond 7 maart doen in het MEE-gebouw in Arnhem?

Ik speel een stuk uit de solovoorstelling die ik heb gemaakt voor mijn afstuderen. De vrouw die ik speel, Grace, vraagt zich af hoe ze zich zou kunnen verhouden tot de wereld die haar omringt. Hoe baant ze zich een weg door de verwarrende vloed aan praatje en plaatjes? Grace zoekt een baken, een man met een mening bijvoorbeeld, en ondertussen denkt ze iets te weten wat belangrijk is voor ons allemaal.

ANAN STRIKER: HET VERLIEZEN OVERWINNEN

Anan Striker is vierdejaarsstudent Fine Art aan de Arnhemse kunstacademie. In de zomer van 2013 studeert hij af.

Waar ben je en wat doe je?

Ik ben in Antwerpen. Ik maak werk en verblijf bij mijn muze.

SOPHIE DROS: JE MOET HET IN DE OGEN KIJKEN

Sophie Dros is tweedejaarsstudent aan de Nederlandse Filmacademie in Amsterdam, richting Regie Documentaire.

Wat ga je 7 maart doen?

Ik laat een documentaire zien: Leven zonder tranen. Het onderwerp is nogal heftig: moord, doodslag en onherstelbaar verlies. Ik kan me voorstellen dat mensen na het zien van mijn documentaire vragen hebben, maar ik ben graag bereid om die vragen te beantwoorden.

ARASH FAKHIM: FASTFOOD

Arash Fakhim volgt het tweede jaar van de studie Fine Art aan de Arnhemse Kunstacademie.

 

Wat ga je 7 maart doen?

Ik maak met ventilatoren en plastic zakken ter plekke een installatie. De aanpak is tamelijk houtje-touwtje. Het moet een plezier worden om naar te kijken. En ik laat een film zien die ik maak samen met Ebony Hoorn.

MAXIM HARTMAN KOMT NAAR ARNHEM

Op donderdag 7 maart is hij erbij: Maxim Hartman. Maxim zelf over zijn bijdrage aan de avond van DIT IS KUNST: ‘Tijdens mijn lezing zal ik onder andere aantonen dat commercie en democratie in feite dodelijk zijn voor de creativiteit. Maar dat onkruid toch nooit zal vergaan.’ 

HENDRICKJE SCHIMMEL: MEEDRIJVEN

Hendrickje Schimmel studeerde in 2012 af aan de Afdeling Mode van de Arnhemse kunstacademie.

Wat ga je op 7 maart doen?

Ik ga met mijn nichtje Liesbeth Sterkenburg, die op dit moment aan de Arnhemse kunstacademie mode studeert, en twee anderen een huisvlijt-event op poten zetten. Denk aan een huiskamer en een gezellig dameskransje, daar zal het ook wat van hebben. Meer verklap ik niet.

CLAIRE VAN LUBEEK: IK MOET WEL

Claire van Lubeek studeerde in 2012 af aan de afdeling Autonome Beeldende Kunst van de Willem de Kooning Academie in Rotterdam.

Wat ga je 7 maart doen?

Ik ga een video vertonen van een dans- en zangperformance opgenomen in Cairo bij de piramides. Ik geef ook een korte lezing – een soort performance-lezing - waarbij ik een aantal foto’s bespreek en vragen stel over het toe-eigenen en conceptualiseren van foto’s in de kunst. Meer verklap ik niet.

MAARTEN HOOGENDIJK: ZIEN WAT ER GEBEURT, ALS HET GEBEURT, ZONDER EROP UIT TE ZIJN

Maarten Hoogendijk studeert dit jaar af aan de afdeling Fine Art van Artez in Arnhem.

Wat ga je op 7 maart doen?

Ik heb een plan. Het wordt iets romantisch, maar ik houd het nog even voor me. Het kan zijn dat wat ik nu van plan ben het omgekeerde is van wat ik op 7 maart ga doen.

Wat heb je tot nu toe op de kunstacademie gedaan?

In het eerste jaar heb ik me vooral beziggehouden met grafiek. In het tweede jaar heb ik me op andere zaken gericht: schilderen, filmen en ook schrijven. In dat jaar heb ik besloten dat ik me in eerste instantie wilde bezighouden met een idee en om pas in een later stadium een geschikt medium te kiezen voor de uitwerking daarvan. In het derde jaar wist ik niet meer waarom ik eigenlijk deed wat ik deed. Ik vroeg me af wat de zin van mijn werk was of zou kunnen zijn, zonder daar een antwoord op te vinden. Een lastige periode, maar ik heb me er bij

WAT DOE JE ALS BEGINNEND KUNSTENAAR TEGEN DE DREIGENDE MARGINALISERING VAN DE KUNST?

Frank Blommestijn en Michiel van der Werf studeren dit jaar af aan Hogeschool voor de Kunsten Artez in Arnhem. Hun film ‘Things that may nog really be there’ won onlangs een prijs in het door het Bonnenfantenmuseum georganiseerde wedstrijdprogramma M2live filmprijs. Frank en Michiel richtten vorig jaar het KUNST KUNST KANTOOR op en zijn de mede-initiatiefnemers van DIT IS KUNST.

Wat brengt jullie ertoe om op 7 maart een avond te organiseren in het MEE-gebouw in Arnhem over de vraag of je als kunstenaar een verbinding moet zoeken met de massa of juist niet?

Frank: De belangrijkste reden is omdat zoiets leuk en spannend is. De achtergrond ervan, we willen dat niet ontkennen, schuilt voor een deel in ons eigen gepieker. Niet dat we somber zijn.

BRAM VAN LEEUWENSTEIN: IK ZIE HET VOORAL PRAKTISCH

Bram van Leeuwenstein studeerde van 2006 tot 2010 aan de afdeling Vrije Kunst van Artez in Arnhem.

Op donderdag 7 maart maak je in het MEE-gebouw samen met Klaas Nijenhuis paardenkroketten die je serveert op door jou gemaakt servies. Doe je dat soort dingen, die een beetje buiten het traditionele terrein van de vrije kunst liggen, wel vaker?

Ik heb altijd van alles gedaan. In het eerste jaar van de opleiding Vrije Kunst in Arnhem was ik vooral bezig met druktechnieken. Dat combineerde ik in het tweede jaar met het beschilderen van keramiek en in de volgende jaar twee jaar combineerde ik dat weer met het zelf ontwerpen en produceren van keramiek. Eenkennig ben ik nooit geweest. Ook toen ik me met hart en ziel